– Πιάσε μου το χέρι και πάμε, της είπε απλώνοντας της το χέρι της.

– Που πάμε;

– Προς το Φως!

– Φοβάμαι, της είπε διστακτικά.

– Τι φοβάσαι;

– Αν δεν τα καταφέρω; Το παρελθόν με καταδιώκει. Έχω κάνει λάθη. Δεν ξέρω αν μου αξίζει το Φως.

– Είμαι εγώ εδώ. Δεν έχεις κάτι να φοβάσαι πια. Κανένα παρελθόν δεν έχει επιρροή και δύναμη επάνω σου πλέον. Και όσο για τα λάθη… Για ποια λάθη μου μιλάς; Ακόμα να τα μάθεις; Δεν υπάρχουν λάθη. Όλα γίνονται σωστά. Άκουσε με. Δίπλα δίπλα θα περπατάμε. Θα σου κρατώ το χέρι για όσο το χρειάζεσαι, και στην πορεία θα δεις πως οι φόβοι σου τελικά ήταν ανύπαρκτοι, μικροί, ασήμαντοι, μπροστά σε όλα αυτά που είσαι και που μπορείς να καταφέρεις.

Εκείνη κοντοστάθηκε και την ρώτησε…

– Γιατί με βοηθάς;

– Γιατί εγώ και εσύ είμαστε ένα! Κάθε τι που κάνω για εσένα, το κάνω και για εμένα! Μπορεί να φαίνεται ότι σου δίνω, αλλά στην πραγματικότητα παίρνω.
– Πώς γίνεται αυτό;

– Είμαστε Ένα! Όταν δίνω Αγάπη σε εσένα, είναι σαν να την δίνω πίσω στον ίδιο μου τον εαυτό. Σου δίνω όλα αυτά που επιθυμώ για εμένα. Επιθυμώ να είμαι Αγάπη! Οπότε εγώ και εσύ θα δημιουργήσουμε την Αγάπη στην Ζωή μας, μέσα από τις επιλογές μας, τις πράξεις μας, τους ίδιους μας τους εαυτούς!

Γιατί πιστεύω πως μαζί μπορούμε να φτάσουμε στο Φως. Σαν συνοδοιπόροι. Σαν συνταξιδιώτες. Πλάι πλάι. Μέσω της Αγάπης! Με τον Θεό και τους Αγγέλους στο πλευρό μας! Πάμε; Τι λες;

– Ναι! Είμαι έτοιμη. Τέλος το δράμα. Τέλος ο πόνος. Τέλος το σκοτάδι και οι φόβοι. Λέω ναι στο καινούργιο. Λέω ναι στο Φως και την Αγάπη! Φύγαμε…

Και εκεί…πιασμένες χέρι χέρι, ξεκίνησαν το υπέροχο ταξίδι τους προς το Φως!

Αγάπη και Φως

Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων φως