Πόσες φορές μπροστά στο φόβο μήπως πάει κάτι στραβά, μήπως αποτύχουμε, μήπως δεν τα καταφέρουμε, έχουμε λυγίσει και δεν έχουμε ξεκινήσει καν να υλοποιούμε κάποιο μας όνειρο…
Έχοντας συντροφιά τον Φύλακα Άγγελο μας, ας βάλουμε ένα γλυκό τέλος σε αυτό το φόβο, για να γίνουν τα Όνειρα μας η πιο Τρυφερή πραγματικότητα μας…
– Φοβάμαι να κάνω το πρώτο βήμα. Είναι φορές που τρέμω να ξεκινήσω κάτι. Χρειάζεται Πίστη, το ξέρω. Αλλά φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρω.
– Θα σε καθοδηγήσω αγαπημένο μου παιδί, να συνειδητοποιήσεις πως δεν υπάρχει λόγος για να φοβάσαι. Να σε ρωτήσω…
– Ρώτα με ό,τι θες, του αποκρίθηκε με την προσμονή της Απελευθέρωσης αυτού του φόβου.
– Αν δεν προσπαθήσεις πως γνωρίζεις προκαταβολικά ότι δεν θα τα καταφέρεις; Γιατί προεξοφλείς πως η προσπάθειά σου, θα έχει αυτή την κατάληξη;
Τον κοίταξε με τα μάτια της Καρδιάς και του αποκρίθηκε…
– Η Αλήθεια είναι ότι δεν το γνωρίζω. Απλά φοβάμαι να ξεκινήσω.
– Να σε ρωτήσω και κάτι ακόμα. Ακόμα και αν προσπαθήσεις και κάτι πάει στραβά, τι έγινε;
– Δώσε μου ένα λεπτό να το σκεφτώ…
– Πάρε όσα λεπτά θες. Έχουμε μπροστά μας ολόκληρη την αιωνιότητα, της είπε χαμογελώντας!
– Σωστά, του αποκρίθηκε και σκεφτόταν αυτό που την είχε ρωτήσει.
– Λοιπόν;
– Μπορώ να σου απαριθμήσω ένα σωρό δικαιολογίες για το τι μπορεί να γίνει εάν δεν τα καταφέρω, αλλά πραγματικά νομίζω…. πως μάλλον τίποτα δεν έγινε. Ακόμα και αν προσπαθήσω και κάτι δεν πάει όπως το περίμενα, τίποτα δεν έγινε τελικά.
Εκείνη τη στιγμή που αυτή η Αλήθεια έκανε την εμφάνιση της, ένιωσε ένα βάρος να φεύγει από πάνω της. Ένιωσε τα πόδια της πιο ανάλαφρα. Ένιωσε όλο της το σώμα να γίνεται πιο ελαφρύ… Τι όμορφη αίσθηση…
Και τότε ο Φύλακας Άγγελος της πρόσθεσε, μιλώντας της σταθερά και αργά, τονίζοντας την κάθε του λέξη…
– Ακριβώς. Τίποτα δεν έγινε. Για ένα τίποτα λοιπόν κάθεσαι και αγχώνεσαι; Για ένα τίποτα δεν προσπαθείς καν; Το εκπληκτικό είναι πώς αυτό το τίποτα έγινε τόσο μεγάλο τελικά. Έδωσες αξία σε ένα τίποτα.
Μετά από λίγα λεπτά σιωπής του αποκρίθηκε…
– Όντως. Δίκιο έχεις. Έδωσα αξία σε κάτι που δεν υπάρχει. Πόσο πλάκα έχω τελικά…
– Ακόμα και αν βάλεις έναν στόχο και δεν τον πετύχεις με την πρώτη, μην το βάζεις κάτω. Κάθισε με Ηρεμία, Γαλήνη, Κατανόηση, μέσω της Παρατήρησης, χωρίς να κρίνεις και δες τι δεν πήγε όπως το περίμενες. Μάθε από αυτό σου το εγχείρημα και μετά σήκω και συνέχισε έχοντας κερδίσει περισσότερα εφόδια αυτή τη φορά! Τώρα είσαι περισσότερο έτοιμη, περισσότερο αποφασισμένη! Με άλλα λόγια, πιο Σοφή, γιατί εν – θυμήθηκες ένα σωρό πράγματα…
Εξάλλου η αποτυχία είναι ο πρόδρομος της Επιτυχίας. Αυτό να το θυμάσαι πάντα, για να μην το βάζεις κάτω, για να μην δίνεις αξία σε κανένα τίποτα. Αντιθέτως, να σηκώνεσαι και με Σιγουριά να κάνεις το πρώτο βήμα, σχεδιάζοντας κάθε φορά με Σοφία, Ηρεμία, Σιγουριά και Αποφασιστικότητα το επόμενο!
Να θυμάσαι πως ό,τι εμπόδια και αποτυχίες, όπως εσείς τις λέτε, παρουσιαστούν, όχι μόνο είναι ικανές να σε αποτρέψουν από το να φτάσεις στο στόχο σου, αλλά μπορούν να γίνουν και τα εφόδια σου για να φτάσεις εκεί που επιθυμείς με μεγάλη Επιτυχία, με Άνεση, με Ευκολία… Γιατί το κάθε τι αρνητικό είναι ένα εργαλείο που σου δόθηκε από το Δημιουργό για να σε βοηθά…
Επιλέγοντας αυτό τον τρόπο οπτικής της Ζωής, αναγνωρίζεις πως οι Ευλογίες είναι αμέτρητες. Άρα τι μένει; Να θέσεις τους στόχους σου χωρίς φόβο αλλά με Σιγουριά πως εκεί που επιθυμείς να πας, έχεις ήδη φτάσει! Κράτα αυτό σαν δεδομένο και ξεκίνα…
Και εγώ, να θυμάσαι, πως είμαι πάντα εδώ να σε βοηθώ…
Της χαμογέλασε, την πήρε στην αγκαλιά του και πέταξαν ψηλά…
Ο φόβος του τίποτα και της αποτυχίας είχε ήδη φύγει…
Ήταν Ελεύθερη και πετούσε μέσα στο Σύμπαν στην αγκαλιά του Φύλακα Αγγέλου της… Πόσο γνώριμη αυτή η αγκαλιά…
Αγάπη και Φως
Χρυσάφη Μαρία
Αγγέλων Φως
