Από την γέννηση μας δεχόμαστε πληθώρα πληροφοριών, γνώσεων, κανόνων. Αφομοιώνουμε ακόμα περισσότερες παρατηρώντας τις συμπεριφορές των ανθρώπων γύρω μας καθώς δεν έχουμε ακόμα αποκτήσει κριτική σκέψη.

Όλο αυτό το συνονθύλευμα εμπειριών καθορίζει το σύστημα πεποιθήσεων, κανόνων και ορίων τα οποία διαμορφώνουν το επίπεδο της ύπαρξης καθώς και το μονοπάτι της Ζωής που βιώνουμε.

Καθώς όμως προερχόμαστε από το Φως, από το πεδίο των άπειρων πιθανοτήτων, βαθιά μέσα μας υπάρχει η δόνηση της Ελευθερίας. Γι’ αυτό καθημερινά όλοι αυτοί οι περιορισμοί που εγκλωβίζουν την Ψυχή μας δημιουργούν πληθώρα αρνητικών καταστάσεων και τραυμάτων δημιουργώντας ένα τοξικό περιβάλλον μέσα μας.

Είναι αδύνατον το ανθρώπινο ον να μπορέσει να λειτουργήσει βιώνοντας συνεχώς το πλήθος αυτών των φόβων και γι’ αυτό συνεχώς ψάχνουμε να βρούμε τρόπους να απαλύνουμε, να ξεχάσουμε ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε στη Ζωή.

Εκεί γεννιέται η ανάγκη μας να έχουμε ιδανικά, να ανήκουμε σε ομάδες με αλτρουιστικούς σκοπούς, να βαδίζουμε τον δρόμο των δικαίων και των ευσεβών.

Όμως απλά καταφέρνουμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε αγνοί, δίκαιοι, γεμάτοι από αγάπη και φως, ενώ στην πραγματικότητα τρέμουμε τόσο τον πόνο, τον θυμό και την βία που έχουμε συσσωρεύσει μέσα μας που είμαστε ικανοί να κάνουμε τα πάντα (σκληρές νηστείες, απομόνωση από τον κόσμο κλπ) για να τα αποφύγουμε.

Η Ζωή όμως αποτελεί τον καθαρότερο καθρέφτη σου και όσο και να τρέξεις να κρυφτείς θα σε ξετρυπώσει ώστε να σου δείξει ποιος πραγματικά μέσα σου πιστεύεις ότι είσαι.

Παράτησε τι αντιδράσεις, τι συναισθήματα γεννιούνται μέσα σου κάθε στιγμή που ακούς, βλέπεις, ή συναντάς μορφές του σκοταδιού στον εξωτερικό κόσμο.

Ποια είναι η πηγαία σου αντιμετώπιση σε κάθε τέτοιο περιστατικό; Κρίνεις, καταδικάζεις και πολεμάς υψώνοντας το λάβαρο του δικαίου, του σωστού, του αναμάρτητου;

Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μεταθέσεις την ευθύνη για όλη τη μιζέρια μέσα σου στους άλλους, στους γονείς, στο κόσμο, στο Θεό. Διαιωνίζοντας το πεδίο της θυματοποίησης μας σου, βυθίζοντας τον εαυτό σου ολοένα και περισσότερο στο σκοτάδι της δυαδικότητας.
Η μόνη λύση είναι να διαχωρίσεις τους ρόλους που απαιτεί η κάθε κατάσταση στον εξωτερικό κόσμο, από τη δουλειά που έχεις να κανείς με το μέσα σου. Να πάρεις τώρα όλη την ευθύνη για όσα συμβαίνουν στον εσωτερικό σου κόσμο και να ρίξεις Φως σε κάθε αρνητικό συναίσθημα, σκέψη και πρόγραμμα. Παραμερίζοντας όλα τα ιδανικά και τις φαντασιώσεις των αρετών του φωτός που έχεις οικειοποιηθεί, θα μπορέσεις να αναγνωρίσεις όλο το σκοτάδι και τον θάνατο που έχεις γεμίσει και ταυτιστεί αλλά δεν αντέχεις να το δεις.

Υπομένοντας τον πόνο της αποδοχής όλης αυτής της σκοτεινής πραγματικότητας μέσα σου, τον πόνο την αλλαγής, της αντίδρασης του εγώ που απελευθερώνεται από τις γνωστές και αγαπημένες του συχνότητες, θα δημιουργήσεις χώρο να γεννηθεί μέσα σου ο αληθινός σου εαυτός, που καρτέρα μέσα στο Φως να τον προσκαλέσεις και να τον χαρίσεις σε όλο τον κόσμο.

Να θυμάσαι η μόνη σου υποχρέωση, η οποία είναι αποκλειστικά δίκη σου, είναι να δημιουργήσεις και να διατηρήσεις τον εσωτερικό σου παράδεισο, ανεξάρτητα από τα εξωτερικά συμβάντα της Ζωής σου. Όπως επίσης να σταματήσεις να αντιδράς σε αυτά, να σταματήσεις να ζεις μέσα από το συναίσθημα, μέσα από το θύμα που βλέπει τους άλλους υπεύθυνους και τον κόσμο ως εχθρό. Να ζεις μέσα από τον εσωτερική σου ευδαιμονία, να συνδέεσαι με τη Σοφία της Ψυχής σου η οποία κάθε στιγμή θα σου προσφέρει την απαραίτητη επίγνωση ώστε να δράσει με τον κατάλληλο τρόπο την ενδεδειγμένη στιγμή ενσαρκώνοντας τον ρόλο που ζητά στη συγκεκριμένη συνθήκη η ύπαρξη.

Με αυτό το τρόπο θα ενσαρκώνεις το Θεό στην γη, συμβάλλοντας στην κατεύθυνση προς την συνείδηση ενότητας, αρμονίας και εξύψωσης της ανθρωπότητας υπηρετώντας το σχέδιο της Ψυχής σου.

Με Αγάπη και Φως

Νίκος Καραμπίνης
Αγγέλων Φως